i.s.m / i.c.w. Tyler Koudijzer

(photography, poetry, text, research, spoken-word, theatre)






In 1972 verlieten de grootouders van Tyler & Sebastian hun geboorteland Suriname. Ruim 50 jaar later namen de broers opa & oma mee terug naar de geboortegrond, opzoek naar de plekken van herinnering.

In 1972, Tyler & Sebastian's grandparents left their birth country of Suriname. Over 50 years later, the brothers took Grandpa & Grandma back to the natal soil in search of the places of memory





Contractarbeiders uit Java.

Omringt door stemmen van lotgenoten, Jaji. Doorstonden donkere wolken, golven, stromen. Doorstonden de drang om te springen. Doorstonden de vaart
Doorstonden lokken met terug komen en wortelde in haar. 

---

Indentured workers from Java.

Surrounded by the whispers of kindred souls, Jaji. Faced stormy clouds, unyielding waves, and relentless currents. Resisted the call to leap. Persisted through the journey. Resisted the alluring pull to retreat and took root within her .














In de velden, in het geloven en het vergeten van daar. In de tanden van Amsterdam. Wanneer ik wandel langs het pad.  Door glimpsen van wat er was. Ben ik even met mijn opa uit de foto’s.

Zou hij dit met dezelfde kleuren zien?


---


In the fields, in the believing and the forgetting of there
In Amsterdam’s teeth as I walk along the way. Through glimpses of what once was. I am briefly with my grandpa from the photos.

Would he see it in the same hues?









Zwemmen zijn kinderen nog in donker water? Voelt hij nog dezelfde sporen onder treinen. Ziet hij de emmers weer wanneer oompie vraagt hoe hij komt aan water?

Of is hij dit los gaan laten?


---

Are his children still swimming in waters so dark? Does he still feel the tracks beneath trains? Does he see the buckets once more, when oompie asks how he gets water?

Or has he let go of this, letting memories falter?











Ziet hij het lichtpunt van Commewijne ook in een ogenblik met de zon verdwijnen? Of danst hij daar nog steeds met zijn vrouw op de vrijdag? Wanneer zijn zolen de grond aanraken.


---


Does he see Commewijne’s glimmering sight? In a moment, with the sun, takes flight? Or does he still dance there with his wife on Friday night? When his soles touch the earth.











Wie wij zijn, gebeurde hier. De lotsbespeling, de grondverdeling, de projecten, de blokken, de wonden, de korsten zonder heling rondom deze onderneming. 

---

Who we are, happened here. The casting of lots, the land's divide, the projects, the blocks, the wounds, the unhealed hide, around this venture, we reside.










Verdronken in woorden met een zoete rand.

Soft boven water, hier geen borden met Berkat. Want voor de monden ligt een blad en de woorden op het hart. Zwijgen in uitgesproken smaken

Dus neem een hap, adem.

Even terug naar de kalmte voor ik luister. Verhalen als tranen met de regen terug naar de grond.

Maar wij, wij niet van suiker. 

---

Drowned in words, in dark water’s sheen,

With a sweet edge, where past and present convene. Soft above water, no plates for Berkat, no relief, as before their mouths lies a leaf. The words on the heart are silent in distinct flavours

So take a bite, and catch your breath.

Back to the calm before I listen. Stories, like tears, return with the rain to the ground.

But we, we are not made of sugar




(poetry, text in green)    Tyler Koudijzer
(translation)    Miri Abbema
(poetry, written on paper)    Opa ‘Bimbo’
sources:

(images, documents & video)    Private collection: Fam. Simin
(images in green)    Royal Netherlands Institute of Southeast Asian and Caribbean Studies
(pamphlet)    Van Keulen, J (ca. 1920), Het Javaansche Kinderhuis,  Zendingsgenootschap der Evangelische Broedergemeente Zeist
(childrens book)    Esther Bielke 1938, De Kleine Sariman, Zendingsgenootschap der Evangelische Broedergemeente Zeist
(worldmap)    G. Prop, Atlas van Nederland en de Indiën voor de lagere school,  34e druk, W.J. Thieme & Cie, Zutphen 





De Gesuikerde Onderneming

2023 – lopend

In 1972 verlieten de Javaanse grootouders van Sebastian en Tyler Koudijzer hun geboorteland Suriname. Meer dan vijftig jaar later namen de broers Koudijzer hun grootouders mee terug om belangrijke locaties uit de familiegeschiedenis op te zoeken, zoals de plek waar oma Watinie opgroeide, of de kerk waar zij en opa Iksan tot christen werden gedoopt. Samen reisden ze terug naar Colakreek, waar in de jaren zestig het eerste afspraakje van de grootouders plaatsvond en waar ze jaren later ook trouwden. Ook bezocht de familie de verlaten raffinaderij van suikeronderneming Mariënburg, waar Iksan ooit werkte als opzichter. Het bedrijf werd kort na de onafhankelijkheid van Suriname in 1975 gesloten; de plek is nu overwoekerd door bomen en planten.

De Gesuikerde Onderneming zoomt in op plekken waar particuliere verhalen zich verstrengelen met narratieven over een koloniaal verleden. De grootouders van de kunstenaars zijn zelf directe nakomelingen van contractarbeiders, en de reizen van de familie over de wereld – in dit geval van Java naar Suriname naar Nederland – kregen vorm door bredere koloniale contexten. Onder koloniaal bestuur werd het dagelijks leven voor veel burgers – of ze naar school, werk of de kerk gingen – gekarakteriseerd door een geërfde disbalans in macht.

Naast het opnieuw bezoeken van fysieke ruimtes en locaties, onderzoekt het project ook fotografisch territorium zoals private familiearchieven of officiële documenten in de kast van het Koninklijk Instituut voor Taal-, Land- en Volkenkunde. De beelden die samen De Gesuikerde Onderneming vormen, representeren een archief-onder-constructie en een poging om elementen van een ontwrichte geschiedenis bij elkaar te puzzelen.



Deze tekst is geschreven naar aanleiding van de expositie Grounding – Stories of Migration, FOTODOK x BredaPhoto Festival 2024, gecureerd door Daria Tuminas.



    


The Sugarcoated Venture

2023 – ongoing

In 1972, Sebastian and Tyler Koudijzer’s Javanese grandparents left their country of birth: Suriname. More than 50 years on, the Koudijzer brothers took their grandparents back, seeking out important sites of memory – like the place where Grandma Watinie grew up, or the church where she and Grandpa Iksan were baptised into Christianity. Together, they journeyed to Cola Creek, where the grandparents’ first date took place in the 1960s, and where they got married years later. The family also visited the abandoned refinery of the Mariënburg Sugar Company, where Iksan once came to work as an overseer. Now overgrown by trees and plants, the site was closed shortly after Suriname gained independence in 1975.

The Sugarcoated Venture hones in on spaces where private stories intertwine with narratives of a colonial past. The artists’ grandparents are themselves the direct descendants of indentured labourers, whilst their familial movements across the world – in this case, from Java to Suriname to the Netherlands – were shaped by broader colonial contexts. Under colonial rule, daily life for many citizens – whether going to school, work or church – was characterised by innate imbalances of power.

As well as revisiting physical spaces and locations, the project also examines photographic territory – be it private family archives, or the official records that sit on the shelves of the Royal Netherlands Institute of Southeast Asian and Caribbean Studies. The images that make up The Sugarcoated Venture represent an archive under construction, and an attempt to puzzle together elements of a dislocated history.
This text was written in the occasion of the exhibition Grounding - Stories of Migration, FOTODOK x BredaPhoto Festival 2024, curated by Daria Tuminas.



Exhibitions


Verhalenhuis Belvédère
Rotterdam, NL | 2023 




Events


Verhalenhuis Belvédère
Rotterdam, NL | 2023


Warung Tori
(8 SEP, 19 OKT & 1 DEC)